Czarny terier rosyjski. Rosyjski czarny terier - to odmiana psów służbowych szeroko znanych na arenie światowej, wyhodowanych w drugiej połowie XX wieku w murach słynnej hodowli "Krasnaya Zvezda". Służy jako rasa oryginalna sznaucer olbrzym, który został skrzyżowany z 15 rasami, w tym airedale terier, Nowa Fundlandia i rottweiler. Logowanie Rejestracja Dodaj ogłoszenie Strona główna Polityka prywatności | Pomoc | Reklama | Regulamin | Kontakt Hodowle psów - Karelski pies na niedźwiedzie Strona główna>Hodowle psów>Karelski pies na niedźwiedzie NowościOgólnopolska Akcja Sterylizacji - Marzec 2013Zapraszamy na seminarium obedience z Joanną oznaki choroby, jak to sprawdzić, kiedy reagowaćDOG PROJEKT - POLECAWho Is Who in the Dog WorldPies Bohater poszukiwanyPonad tysiąc Labradorów znalazło się w centrum Warszawy!Parada Labradorów w Warszawie Wystawy psówWystawy Psów w Polsce 2011Wystawy psów w Polsce 2010Wystawy psów w Europie 2010Wystawy Psów w Europie 2009Europejskie i Światowe Wystawy PsówRegulamin wystaw psówKlasy WystawoweChampionatySędziowie KynologiczniMłody PrezenterImiennikImię dla Twojego pupila na dziś:IcariusQuastieMulderPimpQuebec >> WięcejOpisy ras psówInformacje ogólneRasy psów - spis ras psówStraż dla ZwierzątAdresy schronisk dla zwierzątTowarzystwo Opieki nad Zwierzętami - OddziałyUstawa o Ochronie ZwierzątŚwiatowa Deklaracja Praw ZwierzątKluby ras - Komisje ZGKluby rasWzory tatuaży ( wg oddziałów ZKwP )Adresy Oddziałów Związku KynologicznegoWeterynaria przepisyPrzemieszczanie niehodowlanych zwierząt domowychRozporządzenie Nr 998/2003Lekarze uprawnieni do odczytu zdjęć RTG - w kierunku dysplazji biodrowejSzczepienia psów przeciwko wściekliźnieBadania oczu - zaświadczeniaRegulaminyStatut ZK w PolsceWładze ZKwPZjazd DelegatówRegulamin GKRRegulamin SK ZKwPOdznaka HodowlanaKlub RasyRegulamin Hodowli Psów RasowychRasy psów uznane za agresywneRegulamin sędziów i asystentów kynologicznychSłownik pojęćFelietonyZakupy w internecie - poradnik kupującegoWystawy Psów Rasowych – spostrzeżenia hodowcyJak dbać o psa zimąMoże pieska pod choinkę?Banery do pobrania >> Więcej StatystykiLiczba ogłoszeń: 3150Oczekujące: 16Zarejestrowani użytkownicyDziś: 0Ogółem: 3235Ilość wizyt: 5 628 244Ilość odsłon: 64 456 213Użytkowników online: 5 wg tytułu wg dodania wg województwa wg miasta Kategorie ogłoszeń:Hodowle psówSzczeniętaSuki hodowlaneZKwP OddziałyPsy zaginionePsy ze schronisk do adopcjiZnaleziono psaOddam psaKupię psaDystrybutorzy art. zoologicznychHotele dla psówHurtownie zoologiczneProducenci art. zoologicznychSalony pielęgnacji psówSklepy zoologiczne Pomyśl o psach, które wyglądają jak niedźwiedzie, pomyśl o Chow Chows. Ta północnochińska rasa psów znana jest w swoim ojczystym kraju jako Songshi Quan, co tłumaczy się jako „puffy-lew pies” – i nietrudno zrozumieć, dlaczego! Karelski pies na niedźwiedzie (karelian bear dog) to szpic myśliwski. Ten pies myśliwski wykorzystywany był przed laty przede wszystkim do polowań grubą zwierzynę: dziki, wilki, łosie, rysie oraz oczywiście niedźwiedzie, skąd rasa wzięła swoją nazwę. Drugi jej człon odnosi się do regionu, w którym wyhodowano jej pierwszych przedstawicieli, czyli do Karelii, która obecnie jest autonomiczną republiką wchodzącą w skład Rosji, ale historycznie część jej ziem należała do Finlandii i to właśnie to państwo uznawane jest dziś za kraj pochodzenia karelczyków. Karelski pies na niedźwiedzie | Źródło: Wikipedia Charakterystyczny sposób działania tych psów, czyli ciche podejście zwierzyny i szczekanie dopiero podczas wystawiania, stał się ich znakiem rozpoznawczym, cenionym przez myśliwych. Ponadto karelski pies na niedźwiedzie wyróżnia się dużą wytrzymałością fizyczną, świetnym węchem i orientacją w terenie oraz wysoką odpornością na niekorzystne warunki środowiskowe. Psy tej rasy również pełniły funkcję stróży, strzegąc domostw należących do fińskich i rosyjskich chłopów. Początkowo karelskie psy na niedźwiedzie miały umaszczenia czerwone, czerwono-szare oraz biało czarne, ale rozpoczęta w 1936 roku ich oficjalna hodowla preferowała tylko osobniki czarno-białe. Szeregi karelskich psów na niedźwiedzie rozrastały się w szybkim tempie, ale zdziesiątkowała je wojna fińsko-rosyjska mająca miejsce w latach 1939 – 1940. Na szczęście hodowla psów została odbudowana, aczkolwiek psy tej rasy wykorzystuje się zasadniczo zgodnie z ich pierwotną użytkowością, w szczególności do polowań na dziki i łosie, a także jako psy ratownicze oraz zaprzęgowe. Karelczyki są także szkolone do tzw. bear shepherdingu, gdzie przepędzają niedźwiedzie, które za bardzo zbliżają się do siedlisk ludzkich. Karelskie psy na niedźwiedzie uczone są nie ataku na te zwierzęta, a jedynie skierowania ich na właściwą ścieżkę, podobnie jak psy pasterskie kierują stadem owiec. Dziś karelski pies na niedźwiedzie jest jedną z popularniejszych ras psów w krajach skandynawskich i Finlandii, a w ojczystym języku woła się na nie po prostu Karjalankarhukoira ☺ Wzorzec oficjalnie zatwierdzono w 1945 roku. Według klasyfikacji FCI karelski pies na niedźwiedzie należy do grupy 5. Karelski pies na niedźwiedzie charakterKarelski pies na niedźwiedzie wyglądPielęgnacja i żywienie karelskich psów na niedźwiedzieKarelski pies na niedźwiedzie chorobyDysplazja stawów biodrowychZaćma u karelskich psów na niedźwiedzieKarłowatość przysadkowaDla kogo karelski pies na niedźwiedzie będzie idealną rasą?Ile żyje karelski pies na niedźwiedzie?Czy karelskie psy na niedźwiedzie lubią dzieci?Czy karelski pies na niedźwiedzie nadaje się do mieszkania w bloku? Karelski pies na niedźwiedzie Słysząc nazwę karelski pies na niedźwiedzie, spodziewamy się bezwzględnej i krwiożerczej bestii, która bez problemów jest w stanie powalić niedźwiedzia. Nie jest to obraz do końca prawdziwy, aczkolwiek psy te raczej nie nadają się na domowego pupilka. Oczywiście są one jak najbardziej związane z właścicielami, lojalne wobec nich i uczuciowe, ale przede wszystkim są to psy pracujące. Wymagają dużo ruchu, a także przestrzeni i wolności. Karelskie psy na niedźwiedzie są urodzonymi łowcami, ale lubią też pływanie, aportowanie, górskie wędrówki, a nawet zabawę w chowanego. Są indywidualistami i preferują pracę po swojemu, co czyni je dość trudnymi w układaniu. Psy tej rasy charakteryzują się żywym usposobieniem oraz opanowaniem, choć sprowokowane przez innego czworonoga reagują szybko i nieustępliwe. Są odważne, silne i bardzo pewne siebie. W stosunku do obcych karelskie psy na niedźwiedzie są podejrzliwe, ale nie agresywne. Szkolenie ich wymaga dużo cierpliwości i konsekwencji, ale czas włożony w ich ułożenie psa na pewno się opłaci. Karelski pies na niedźwiedzie wygląd Karelski pies na niedźwiedzie to pies średniej wielkości, mocnej budowy o lekko prostokątnej sylwetce (wysokość w kłębie nieco mniejsza niż długość tułowia). Wielkość i waga psa Wielkość psa w kłębie57 cmWaga psa25 – 28 kgWielkość suki52 cmWaga suki17 – 20 kgWielkość i waga psów Karelski pies na niedźwiedzie opis rasy GłowaMocna o trójkątnym kształcie i słabo zaznaczonym lekko zwężająca się ku czarnej trufli z kompletem zębów ustawionych w ciasnym zgryzie i ciemne o czujnym wielkości, średniej długości, z wyraźnym kłębem (zwłaszcza u samców), prostym grzbietem, krótkimi lędźwiami i łagodnie opadającym piersiowaPojemna, sięgająca do łokcia, a brzuch nieznacznie osadzony, zawinięty łukowato nad kończyny tylne jak i przednie są mocne, proste i ze sprężystymi rasy Umaszczenie karelczyków Okrywa włosowa dwuwarstwowa: twardy włos okrywowy,miękki podszerstek. Karelski pies na niedźwiedzie na szyi, grzbiecie oraz tylnej części ud sierść ma wyraźnie dłuższą. Umaszczenie czysto czarne lub biało-czarne (wyraźne białe znaczenia). Czerń może mieć odcień lekko brązowy. Pielęgnacja i żywienie karelskich psów na niedźwiedzie Pielęgnacja karelskich psów na niedźwiedzie nie jest zbyt skomplikowana, w końcu są to psy myśliwskie, których przeznaczeniem jest praca w trudnych warunkach, zatem utrzymanie ich wyglądu musi odbywać się niewielkim nakładem czasu i energii. Sierść psa wyczesujemy raz w tygodniu, by pozbyć się martwego włosa, który w dużej ilości wypadać będzie dwa razy w roku, przy wymianie okrywy na letnią i zimową. Kąpiel psa stosujemy w razie potrzeby. Karelczyki są mało wybredne jeśli chodzi o karmę dla psów i zjedzą praktycznie wszystko, a największą frajdę przyniosą im resztki z rozebranej zwierzyny, w której upolowaniu miały swój udział. W żywieniu karelskich psów na niedźwiedzie możemy stosować zarówno gotowe karmy dla psów, jak i posiłki przyrządzane w domu. Dawkując ilość pokarmu zwracamy uwagę na masę ciała i aktywność naszego zwierzęcia. Karelski pies na niedźwiedzie choroby Dysplazja stawów biodrowych Dysplazja stawów biodrowych jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych występujących u psów. Jej istotą jest wadliwe ukształtowanie i niedopasowanie elementów wchodzących w skład stawu biodrowego, a ściślej główki kości udowej i panewki kości biodrowej. Za wystąpienie i rozwój dysplazji odpowiada wiele różnych genów oraz czynniki środowiskowe, takie jak sposób żywienia psa w okresie wzrostu oraz ilość i jakość zapewnianego szczenięciu ruchu. Spłycenie panewki i zmiana kształtu głowy kości udowej prowadzą do zaburzenia mechaniki i powstania w stawie luźności, która zwiększa się wraz ze wzrostem obciążenia – np. nadmiernej masy ciała, a zbyt intensywny trening prowadzić może do mikrouszkodzeń chrząstki stawowej i nadwichnięć. Pierwsze objawy HD zauważane są zwykle u psów w wieku od ok. 6 do 12 miesięcy i są to niechęć do ruchu, trudności przy wstawaniu, częste pokładanie się i przysiadanie, czasem kulawizna. Rozpoznanie dysplazji lekarz weterynarii stawia na podstawie danych uzyskanych w trakcie przeprowadzonego wywiadu, badania ortopedycznego oraz zdjęcia RTG wykonanego na zwierzęciu poddanym sedacji. Zalecane jest wykonanie profilaktycznego RTG po 4 miesiącu życia w celu oceny stawów biodrowych i podjęcia ewentualnych działań, takich jak ograniczenie ruchu, zmiana diety, czy leczenie operacyjne. U psów starszych u których zabiegi operacyjne nie są wskazane, często stosuje się leczenie paliatywne w postaci leków przeciwzapalnych i leków przeciwbólowych mających na celu poprawienie komfortu życia. Coraz częściej sięga się po metody innowacyjne z wykorzystaniem komórek macierzystych, własnych cytokin organizmu oraz kwasu hialuronowego. Zaćma u karelskich psów na niedźwiedzie Zaćma (cataracta) to choroba polegająca na stopniowym i postępującym zmętnieniu soczewki, prowadzącym do upośledzenia procesu widzenia, a z czasem do całkowitej ślepoty psa. Przyczyny schorzenia mogą być różne, a wśród nich wymienia się mutacje genowe,pasożyty,czynniki żywieniowe,choroby metaboliczne,urazy mechaniczne. Niezależnie od przyczyny w soczewce zachodzą podobne zmiany, prowadzące do wytrącania się nierozpuszczalnych białek zmniejszających jej przezierność. Jest wiele rodzajów zaćmy, natomiast w odniesieniu do predyspozycji rasowej mówimy zwykle o zaćmie dziedzicznej, warunkowanej przypuszczalnie przez gen autosomalny recesywny. Rozpoznanie opiera się na badaniu oka z użyciem oftalmoskopu lub lampy szczelinowej. Jedyną możliwością leczenia jest zabieg chirurgiczny, do którego pacjent musi zostać zakwalifikowany. Wykonuje się go metodą fakoemulsyfikacji, która polega na rozbiciu mas soczewki przy użyciu ultradźwięków, odessaniu ich i wszczepieniu soczewki sztucznej. Karłowatość przysadkowa Karłowatość przysadkowa to rzadko spotykana choroba związana z niedoborem hormonu wzrostu (STH), który wytwarzany jest przez przysadkę. U karelskich psów na niedźwiedzie schorzenie to jest dziedziczne i dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny. Mniema się, że zanik komórek przysadki jest następstwem ucisku przez powstające w obrębie kieszonki Rathkego torbiele. Niedoczynność przysadki prowadzić może również do niedoboru innych hormonów takich jak ACTH czy TSH. Pierwsze objawy karłowatości obserwuje się u szczeniąt w wieku 3-4 miesięcy a są to: zahamowanie wzrostu przy zachowaniu prawidłowych proporcji,wyłysienia,nastroszona, matowa i odbarwiona okrywa włosowa,ścieńczenie skóry,płochliwość/agresja. W rozpoznaniu przydatne jest badanie krwi z oznaczeniem IGF – 1 oraz wykonanie testu z ksylazyną, która u zdrowego psa prowadzi do wzrostu stężenia STH we krwi. Leczenie polega na podawaniu somatotropiny lub medroksyprogesteronu, ale rokowanie jest ostrożne, gdyż terapie te mają ograniczoną skuteczność. Dla kogo karelski pies na niedźwiedzie będzie idealną rasą? Karelski pies na niedźwiedzie jest rasą specyficzną, ukierunkowaną w zasadzie na konkretny rodzaj pracy, więc najczęściej o jego nabyciu myślą osoby aktywnie polujące. Ze względu na duży indywidualizm psy tej rasy nie są polecane dla osób początkujących, gdyż postępowanie z nimi wymaga dużo cierpliwości i znajomości psiej psychiki. Rzadko zdarza się, by karelski pies był w rękach „cywili”, ale jest to korzystnym zjawiskiem, gdyż psy w typie pierwotnym nie nadają się raczej na domowe przytulanki, zatem życie w bloku i jeden dłuższy spacer dziennie byłyby dla nich udręką. Psy tej rasy przyzwyczajone są do zimnych warunków klimatycznych i często przebywanie w domu, w którym temperatura jest odpowiednio dostosowana do ludzkiego komfortu cieplnego, będzie dla nich za wysoka. Podobnie w lecie karelskie psy na niedźwiedzie będą szukały cienia i chętniej przebywały w ogrodzie lub na balkonie, niż w czterech ścianach. Karelskie psy na niedźwiedzie cenią sobie też swobodę, samodzielne działanie, a najwięcej satysfakcji sprawia im po prostu praca. To, że są samotnikami, nie oznacza, że stronią od ludzi, wręcz przeciwnie. Z właścicielem są bardzo związane emocjonalnie i chętnie pobawią się z dziećmi, ale nie tolerują z ich strony zaczepek. Idealny właściciel dla tej rasy psów to osoba aktywna, uprawiająca sport, a najlepiej oczywiście polująca. Ważna dla karelskiego psa na niedźwiedzie jest również możliwość swobodnego wybiegu i spędzania czasu na łonie natury. Silny instynkt łowcy u tej rasy psów sprawia, że pogonią za potencjalną zdobyczą, zatem w mieście powinny być spuszczane ze smyczy jedynie na terenach ogrodzonych, np. wybiegach dla psów. W Polsce rasa tych psów jest mało popularna, więc wymarzonego szczeniaka karelskiego psa na niedźwiedzie sprowadzić będziemy musieli najprawdopodobniej z hodowli zza granicy. Cena szczeniaka karelskiego psa na niedźwiedzie z dobrej hodowli oscyluje w granicach 2500zł. Ile żyje karelski pies na niedźwiedzie? Karelski pies na niedźwiedzie żyje około 11-13 lat. Czy karelskie psy na niedźwiedzie lubią dzieci? Karelskie psy na niedźwiedzie chętnie pobawią się z dziećmi, ale nie tolerują z ich strony zaczepek. Czy karelski pies na niedźwiedzie nadaje się do mieszkania w bloku? Karelskie psy na niedźwiedzie w typie pierwotnym nie nadają się raczej na domowe przytulanki. Życie w bloku i jeden spacer dziennie mogą być dla nich udręką. Rasy wyhodowane na terenie naszego kraju zostały automatycznie przypisane do Federacji Rosyjskiej. Na przykład, W Tavrii hodowano silne i duże owczarki południoworosyjskie, a w Urartu słynne rasy kaukaskie. Ale zgodnie z dekretem Rosyjskiego Stowarzyszenia Kynologicznego wszystkie te gatunki zostały przypisane do grupy krajowej. Karelski pies na niedźwiedzie to rasa, która za zadanie ma wywęszyć zwierzynę, a następnie naprowadzić na cel myśliwego. Trzeba jednak wiedzieć, że mimo iż mamy do czynienia z psami wyjątkowo efektownymi, pięknymi, to jednak dość trudno je zaadaptować do domowych warunków. Niezwykle młoda rasa psów, która oficjalnie została odkryta dla kynologii przez Finów. Działo się to w czasie, kiedy na tereny Finlandii przybywali uciekinierzy z Rosji, wraz ze swoimi psami, których chcieli uniknąć prześladowań ze strony Bolszewików. Wojenna pożoga prawie w całości przyczyniła się do eliminacji rasy tzw. karelczyków. Dlatego w okresie powojennym Finowie włożyli ogromne siły, aby skutecznie odbudować rasę. Wzorzec karelskich psów na niedźwiedzie został ustanowiony w 1945 roku. Jeżeli mowa o historii rasy na terenie Polski, to pierwsze psy pojawiły się w naszym kraju w latach 60. XX wieku. Karelskie psy na niedźwiedzie cieszyły się powodzeniem wśród myśliwych, co oczywiście nie dziwi, z uwagi na ich umiejętności. Charakter rasy i umiejętnościWychowanie oraz szkolenie karelskich psów na niedźwiedzieZdrowie karelskich psów na niedźwiedziePrawidłowe odżywianieZabiegi pielęgnacyjneDla kogo to odpowiednia rasa?Zalety i wadyWzorzec:Karelski pies na niedźwiedzie – grupa V FCI, sekcja 2, nr wzorca 48 Charakter rasy i umiejętności Mówi się, że psy tej rasy chadzają własnymi ścieżkami. Trudno oczekiwać, że karelski pies na niedźwiedzie będzie ślepo słuchał się swojego pana, a także reagował na wszystkie jego polecenia. Karelczyk nigdy nie będzie wymagała od właściciela stałej opieki, a także oddania uczuciowego. Naturalnie potrafi być serdeczny, odwzajemniać pozytywne zachowania właściciela. Z drugiej strony bardzo łaknie stworzenia mu własnej przestrzeni, w której będzie czuł się znakomicie. Wśród umiejętności, skoro mowa o typowym psie myśliwskim, należy wymienić wytrwałość, szybkość, skoczność, a także znakomity węch i zwinność. Wychowanie oraz szkolenie karelskich psów na niedźwiedzie Jeżeli ktoś uważa, że karelski pies na niedźwiedzie zostanie szybko i skutecznie ujarzmiony, to grubo się myli. Psy tej rasy cenią sobie przecież niezależność, a dodatkowo są nad wyraz inteligentne. Z tego też powodu umiejętne, efektywne szkolenie i wychowanie wymaga naprawdę sporych umiejętności i zainwestowania czasu. Osoby, które zabierają się za wychowanie oraz szkolenie karelczyków powinny posiadać ogromne pokłady cierpliwości. Kto nie ma niezbędnego doświadczenia w wychowywaniu, szkoleniu psów, nie powinien brać się za karelskie psy na niedźwiedzie. Błędne podejście do tematu może sprawić, że zostanie wychowany pies agresor, co będzie niebezpieczne w przyszłości. Zdrowie karelskich psów na niedźwiedzie Nie trzeba obawiać się o zdrowie karelczyków. Tak naprawdę jedyne schorzenia, z jakimi właściciele tych psów mogą się zetknąć to tzw. choroby endokrynne. Prawidłowe odżywianie Ogromną zaletą karelskich psów na niedźwiedzie jest to, że nie wymagają dostarczania nie wiadomo jak skomplikowanej i starannie przygotowanej żywności. Można im przygotować posiłki w oparciu o standardowe karmy. Psom tej rasy nie zaszkodzi również jedzenie tradycyjne, przygotowane przez właściciela. Zabiegi pielęgnacyjne Prostota zabiegów pielęgnacyjnych to ogromna wygoda dla posiadaczy karelczyków. Wystarczy raz na jakiś czas przeprowadzić dobre rozczesanie. Dla kogo to odpowiednia rasa? Skoro mowa o psach myśliwskich, to należy wykorzystywać umiejętności myśliwskie w stu procentach. Karelskie psy na niedźwiedzie są doskonałe dla myśliwych. Wymagają aktywności i spędzania czasu na świeżym powietrzu. Tego też wymaga się od właściciela. Każdy, kto planuje posiadanie takiego psa w domu, powinien sobie ten pomysł wybyć z głowy. Również osoby, które nie posiadają doświadczenia z psami, nie są cierpliwe, nie potrafią pracować nad wychowaniem i szkoleniem psa, nie powinny interesować się karelczykami. Nie zaleca się również karelskich psów na niedźwiedzie trzymać w domach, gdzie są dzieci. Z uwagi na swój charakter nie zawsze będą miały ochotę na zabawy serwowane przez najmłodszych. Zalety i wady Jakie zalety posiadają karelczyki? Na pewno mowa tutaj o niezwykle wysokiej inteligencji. Psy te posiadają także doskonały węch, słyną z ogromnej wytrzymałości oraz siły. Pies myśliwski, który znakomicie orientuje się w terenie. O jakich zaś wadach należy pamiętać przy karelskich psach na niedźwiedzie? Trudne do wychowania i wyszkolenia. Mają uparty i niezależny charakter, przez co nie są typem psa domatora. Wzorzec: Karelski pies na niedźwiedzie – grupa V FCI, sekcja 2, nr wzorca 48 Kraj pochodzenia: Finlandia Wielkość: psy – 57 cm, suki – 52 cm Waga: psy – 25-28 kg, suki – 17-20 kg Szata: twarda, prosta, na grzbiecie, karku i udach nieco dłuższa; bardzo gęsty i miękki podszerstek Maść: czarna (niekiedy z lekko brązowym odcieniem); na szyi i głowie wyraźne białe znaczenia Długość życia: 10-12 lat Odporność na warunki atmosferyczne: wysoka Koszty utrzymania: 200-250 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem: 1200-2000 zł Wyświetlenia: 315 Chart rosyjski Borzoj; Chart szkocki (Deerhound) Karelski pies na niedźwiedzie; (Holenderski pies na kuropatwy) - galeria zdjeć 1.
Pies - porady, newsy i ciekawostkiRasy psów Inne nazwy: Russko Evropeïskaïa Laïka Łajka rosyjsko-europejska to średniej wielkości wszechstronny pies myśliwski, wykorzystywany do polowania zarówno na grubą zwierzynę, jak i zwierzęta futerkowe i ptaki. Ten pochodzący z północnych rejonów europejskiej Rosji pies jest wytrzymały, inteligentny i niezależny. Podstawowe informacje o łajce rosyjsko-europejskiej Pochodzenie i historia Rasa ta, przypominająca karelskiego psa na niedźwiedzie, powstała w XVIII wieku w Rosji i Finlandii poprzez skrzyżowanie łajki karelskiej i psów użytkowanych przez myśliwych z plemienia Komi. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym Sekcja Sekcja 2 : nordyckie psy myśliwskie Wygląd Wysokość w kłębie Łajka rosyjsko-europejska Suka : pomiędzy 48 i 54 cm Pies : pomiędzy 52 i 58 cm Waga Suka : pomiędzy 20 i 30 kg Pies : pomiędzy 20 i 30 kg Maść Szata zazwyczaj jest czarno-biała, ale może być również jednokolorowa. Rodzaj szaty Sierść jest półdługa. Włos okrywowy twardy i prosty. Obfity, wełnisty podszerstek. Kolor oczu Brązowe Opis To średnich rozmiarów pies o mocnej budowie. Ma solidny kościec i dobrze rozwinięte mięśnie. Oczy są nieduże, owalne i skośne. Uszy proste, ruchliwe, spiczaste na końcach. Ogon jest sierpowaty lub zaokrąglony, noszony nad grzbietem. Końcem dotyka uda. Ciekawostki Pies ten nie zastanawia się długo przed zaatakowaniem zwierząt większych od siebie. Podczas walki zachowuje zimną krew. Unika ataków, stosując nieznane innym rasom zwody, skoki i skręty. Łajka rosyjsko-europejska - charakter Czuły Pies tej rasy jest czuły i lojalny wobec bliskich. Lubi zabawę Łajka rosyjsko-europejska lubi zabawy związane z szukaniem i tropieniem. Spokojny To pies w ciągłym ruchu, gotowy do działania. Inteligentny Łajka rosyjsko-europejska to zrównoważony i bystry pies, na którego można liczyć. Łowca Łajka rosyjsko-europejska ma bardzo rozwinięty zmysł węchu i tropienia zwierzyny. W Stanach Zjednoczonych wykorzystuje się łajkę do polowania na wiewiórkę i szopa pracza. Strachliwy/nieufny wobec obcych To pies, który niełatwo obdarza zaufaniem. Niezależny Jak każdy pies nordycki, łajka rosyjsko-europejska ma niezależny charakter. Zachowanie Znoszenie samotności Pies może znosić naszą nieobecność, jeśli nie jest ona zbyt długa, zapewnimy mu wcześniej odpowiednią dawkę ruchu i zostawimy zajęcie na czas samotności. Posłuszny / łatwo się uczy Szkolenie psa tej rasy wymaga cierpliwości, stanowczości i łagodności. Nie jest on szczególnie uparty, ale ma bardzo niezależne usposobienie. Łajka rosyjsko-europejska szybko się nudzi, trzeba więc wykazać się inwencją, by zajęcia były dla niej interesujące. Skłonność do ucieczek Silny instynkt myśliwski może skłonić naszego pupila do ucieczki, jeśli złapie trop, a podwórko nie jest dobrze ogrodzone. Skłonność do niszczenia Nuda może spowodować u tego aktywnego psa zaburzenia zachowania, takie jak niszczenie otoczenia. Łakomczuch Przysmaki sprawdzą się jako nagroda za dobre zachowanie i zachęta do jego powtarzania. Pies stróżujący Instynkt terytorialny i naturalna nieufność sprawiają, że łajka rosyjsko-europejska to doskonały stróż. Pierwszy pies To dobry towarzysz rodziny, ale niepolecany nowicjuszom, chyba że naprawdę zdają sobie oni sprawę z wyzwania i są gotowi poświęcić długie godziny na pracę z psem i zaspokajanie jego potrzeb. Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Łajka rosyjsko-europejska w mieszkaniu Rasa ta nie nadaje się do życia w mieszkaniu ani w mieście. Najlepszym otoczeniem będzie dla niej wieś. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń To niezwykle aktywny pies, który stale potrzebuje biegać i węszyć. Wymaga bodźców fizycznych, umysłowych i węchowych. Z osobami nieuprawiającymi sportu pies będzie bardzo nieszczęśliwy. Podróże/łatwość przewożenia Łajka rosyjsko-europejska nie jest przyjaźnie nastawiona do obcych, w związku z czym nie sprawdzi się jako towarzysz podróży, szczególnie publicznymi środkami transportu. Współżycie z innymi Łajka rosyjsko-europejska i koty Ze względu na silny instynkt myśliwski psa lepiej trzymać z dala od małych zwierząt domowych. Łajka rosyjsko-europejska i psy Pies tej rasy może dogadać się z innymi psami, jeśli zadbamy o jego odpowiednią socjalizację od młodego wieku. Łajka rosyjsko-europejska i dzieci Pies jest miły i tolerancyjny wobec dzieci ze swojej grupy społecznej. Łajka rosyjsko-europejska i osoby starsze Siedzący tryb życia nie jest odpowiedni dla tego pełnego energii psa. Łajka rosyjsko-europejska - cena Cena szczeniaka łajki rosyjsko-europejskiej średnio wynosi 1500 zł. Średni miesięczny koszt utrzymania psa to około 150 zł. Pielęgnacja Sierść psa wymaga regularnej pielęgnacji, należy ją szczotkować minium raz w tygodniu. Linienie Linienie jest obfite. Żywienie Najlepiej sprawdzi się tradycyjna dieta oparta na wysokiej jakości mięsie, warzywach i zbożach. Zdrowie Długość życia Łajka rosyjsko-europejska żyje ok. 11 lat. Odporność/wytrzymałość To wyjątkowo wytrzymała rasa, podobnie jak inne psy nordyckie. Odporność na upały Podczas upałów zapewnijmy naszemu pupilowi schronienie i wodę. Odporność na zimno Grube futro chroni łajkę rosyjsko-europejską przed zimnem. Skłonność do tycia Ta aktywna rasa nie ma skłonność do nadwagi. Częste choroby Rasa ta nie jest podatna na żadne szczególne problemy ze zdrowiem.
TUNKEN- w typie karelski pies na niedźwiedzie. Za darmo. Błędowo - 28 września 2023. Obserwuj. Karelski pies na niedźwiedzie. Za darmo. Małyszyn Górny - 07 Dynamiczny rosyjski toyRosyjski toy to pies niezwykły, taki mały psi pieszczoch. Niewielki i towarzyski, podobny jest nieco do ratlerka, ale na pewno ratlerkiem nie jest. Pochodzi od miniaturowych terierów angielskich. Jest to jeden z najmniejszych psów na świecie, który wyzwala odruchy opiekuńcze, ale na pewno nie jest typowym kanapowym pieskiem. Można zobaczyć psy w różnych odcieniach – czarne podpalane, brązowe podpalane, niebieskie podpalane, rude z domieszką czarnego, rude z dodatkiem brązu. Ciekawostką jest to, że za czasów rządów Katarzyny Wielkiej angielskie toy teriery były ulubieńcami rosyjskiej arystokracji. Nazwa rasy przywodzi na myśl zabawkę i coś w tym jest – psy są małe, nadają się do noszenia na rękach, są niczym przytulanki. Długowłose psy nazywane są toyami moskiewskimi. Rasa biła rekordy popularności w latach 50. oraz wieku, gdy mieszkania były małe i nie było w nich miejsca dla psów. Rasa jest nadal popularna, ale tylko we wschodniej i północnej części Europy. Nie zrobiła ogólnoświatowej kariery, ale jest godna polecenia z uwagi na liczne zalety oraz niekonfliktowy charakter, efektowny wygląd oraz toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyKlasyfikacja FCIGrupa 9 Psy do towarzystwa i ozdobneSekcja 9 Spaniele ozdobne kontynentalne i rosyjskie toyeNie podlegają próbom pracyInne nazwy: russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyRosyjski toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyCharakterystyka rasyToy rosyjski to mały pies o nieco kwadratowej sylwetce. Smukłe długie łapki i nieco sterczące uszka dopełniają charakterystyki tej rasy. Posiadają także duże i błyszczące oczy. Od lat 50. XX wieku wyodrębniono odmiany krótkowłosą i długowłosą tego pieska. Psy są odporne i zdrowe, nie cierpią na schorzenia typowe dla rasy. Nadają się dla rodziny i osoby samotnej, są towarzyskie i nie wykazują agresywnych bystry i dynamiczny pies idealnie nadaje się do zabaw z dziećmi, ale nie z maluchami, bo jest dość delikatny. Suczki tej rasy są delikatniejsze i spokojniejsze, samce są bardziej zadziorne i skłonne do walki z innymi to psy bardzo długowieczne, łatwo je pielęgnować, są niedrogie w utrzymaniu. Należy je trzymać w ryzach, ponieważ potrafią być bardzo zazdrosne o swojego opiekuna. Nie należy nosić ich cały czas na rękach, ponieważ przyzwyczajają się do takiego zachowania i domagają się nieustannej uwagi. Lubią długie spacery, żyją nawet 17-18 lat. Rosyjski toy to rasa długowieczna, dość odporna i przyjazna człowiekowi. Jeśli ktoś poszukuje pieska małego i niekłopotliwego to rosyjski toy będzie wymarzoną rasą. Można go hodować w bloku, domku czy apartamentowcu. Wszędzie będzie czuł się dobrze. Należy tylko pamiętać, że maluch jest wrażliwy na zimno oraz toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyHistoria rasyNa początku XX wieku angielskie toy teriery były popularne w Rosji, podobnie jak pinczery. W latach 50. XX wieku wyhodowano lokalną odmianę długowłosą i krótkowłosą. Odmiana krótkowłosa nie wymaga specjalnej pielęgnacji. U odmiany długowłosej włosy mogą się filcować na uszach, dlatego należy poświęcić uwagę tej części hodowcy oparli wzór rasy na angielskim toy terierze oraz pinczerze. Pierwszy moskiewski długowłosy toy terier przyszedł na świat w 1958 roku. Rosyjskie toy teriery są popularne w Rosji, Białorusi, krajach skandynawskich. Do Polski pierwsze psy tej rasy trafiły w latach 60. XX wieku. Obecne były w Polsce jeszcze w latach 80. Później rasa zanikła. W XXI wieku do Polski przywieziono psy odmiany toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyWzorzec rasyRosyjski toy terier pochodzi z Rosji. Jest to pies wesoły, energiczny, bystry, przywiązany do pana. Ma 20 – 28 cm wzrostu, waży do 3 kilogramów. Występuje w odmianach krótkowłosej i długowłosej. Może być czarny, rudy lub brązowy. Można go szkolić, ale bywa uparty, co utrudnia naukę. Jest ruchliwy, ale nie potrzebuje wielkich przestrzeni. Można go karmić zarówno suchą, jak i wilgotną karmą. Wystarczy 50-70 złotych, aby wyżywić toya przez miesiąc – psy tej rasy jedzą ok. 5 dekagramów karmy dziennie, lubią czasami schrupać marchewkę czy jabłko, nie są szczególnie wymagające w nie jest powszechnie dostępna, dlatego też na szczeniaka nieraz czeka się przez dłuższy czas. Pies z rodowodem kosztuje 4000 – 6000 złotych. Czasami można kupić psa za 2000 lub 3000 złotych, ale raczej będzie to zwierzę bez toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyZalety psów rasy toyspokojny charaktertowarzyskośćwiernośćwytrzymałośćnie wymagają intensywnych zabiegów pielęgnacyjnychadaptują się do każdych warunków mieszkaniowychdo wybiegania się jest im potrzebna mała przestrzeńSzczegółowe dane / wymiary Rosyjski toyWysokość: 20-28 cmMasa: 1,5-3 kgDługość życia: 17-18 latInne dane – mała głowa w stosunku do ciałaRosyjski toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyRosyjski toy – ciekawostkiCiekawostką jest to, że najbardziej popularne są okazy o błękitnej podpalanej sierści, ale występują one dość są malutkie, ale mają wdzięk i urok, który podbija serca i skłania do wyboru tej właśnie rasy. Chociaż rasa istnieje od lat to została uznana dopiero w 2006 tej rasy mają charakter, potrafią narobić kłopotów i nieźle dać się we znaki. Mają wielkiego ducha w małym zaprzyjaźnią się z dużymi zwierzętami, ale z psami podobnej wielkości potrafią nawiązać dobry nie nadaje się do noszenia w torebce czy ubierania w ubranka dla psów. Nie znosi toy potrafi dbać o bezpieczeństwo i alarmować szczekaniem całą pamiętać o przemywaniu oczu psa po spacerze, ponieważ jest podatny na uczulenia. Zęby toya także są dość wrażliwe i wychowany toy to wymarzony towarzysz codziennego życia. Należy koniecznie zadbać o jego ułożenie, ponieważ potrafi być dość krnąbrny i uparcie forsować własne pomysły. Nie wolno mu na to wychowany lubi pieszczoty, jest blisko swojego właściciela i lubi siadać na kolanach. Można go zabrać w podróż, ponieważ psy tej rasy nie są kłopotliwymi kompanami długich jest znakomitym towarzyszem osób starszych, dlatego senior milo spędzi z nim czas. Na spacerach dotrzymuje kroki mimo małych rozmiarów, jest psem lubiącym ruch. Nazywany bywa psem kieszonkowym lub kompaktowym i coś w tym do małego mieszkania najlepszy jest miły i przyjazny toy rosyjski. To przyjaciel na kilkanaście lat i prawdziwy członek rodziny. Na pewno warto zaprosić tego psa do własnego domu a życie z nim będzie o wiele weselsze i toy, russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowyPolecamyNajmądrzejsze rasy psów – TOP 100Inteligencja psówAgresywne rasy psówNajstarsze psy – Top 10Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10Pies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe Czarny terier rosyjski. Został wyhodowany jako pies służbowy na przełomie lat 40. i 50. XX w. na rozkaz Stalina. Wykorzystano do tego rottweilera, sznaucera olbrzyma, airedale terriera i rosyjskiego nowofundlanda. Głównym przodkiem rasy jest sznaucer, do którego czarny terier jest najbardziej podobny z wyglądu, choć potężniejszy (psy
Niedźwiedź rzucił się na treserkę podczas występu w cyrku Arlenkin na Syberii. Poszkodowana nie wymagała pomocy medycznej. Władze cyrku zaprzeczyły, by do ataku doszło, choć w internecie pojawiło się nagranie, na którym widać incydent. Rosyjski Komitet Śledczy wszczął już postępowanie. Niedźwiedź zaatakował treserkę w czasie występu w cyrku Arlekin w mieście Bieriozowskij na Syberii. Zwierzę ubrane w czapkę i szalik podążało na dwóch łapach za kobietą, która prowadziła je wokół areny. Nagle niedźwiedź rzucił się na treserkę i zaczął szarpać jej nogę. Drugi z pracowników cyrku biorących udział w występie bezskutecznie próbował odciągnąć agresywne zwierzę. Wszystkiemu przyglądała się zszokowana publiczność. Niedźwiedzia udało się okiełznać dopiero kolejnemu treserowi, który wybiegł zza kulis i chwycił drapieżnika za kark i Niedźwiedź rzucił się na treserkę w czasie występu. Szokujące nagranie z cyrkuWystęp kontynuowano, ale znów doszło do ataku. Tym razem niedźwiedź próbował uderzyć kobietę łapą. Po raz kolejny interweniował jeden z treserów i odciągnął niedźwiedzia. Daily Star powołując się na lokalne doniesienia podał, że był jeszcze trzeci atak, a mimo to widowisko dokończono. Rosyjski Komitet Śledczy wszczął dochodzenie, by ustalić, czy nie doszło do naruszenia zasad bezpieczeństwa. Cyrk Arlekin wydał oświadczenie, w którym zaprzeczył, że doszło do ataku, choć został on nagrany, a wideo trafiło do internetu. Rzeczniczka cytowana przez Daily Star powiedziała, że niedźwiedzie są w okresie godowym i dlatego mogą przejawiać agresywne szczyci się tym, że dobrze traktuje zwierzęta i zapewnia im „humanitarne warunki”. Irina Nowozilkowa z organizacji zajmującej się prawami zwierząt VITA stwierdziła, że jest to niemożliwe. – Tresura zwierząt wiąże się z okrucieństwem. Zwierzęta doświadczają w cyrkach bezgranicznego okrucieństwa. Dlatego wszystkie cyrki ze zwierzętami powinny zostać zamknięte – podkreśliła Nowozilkowa. AK
Psy na dziki, zwane potocznie dzikarzami, kwalifikują się głównie z takich ras jak: Teriery, Nordyckie psy myśliwskie, Płochacze niemieckie oraz Karelskie psy na niedźwiedzie. Psy na dziki Dzikarze. Dzikarze to wspólne określenie dla dwóch grup czworonogów: psów strzelbowych oraz psów nie strzelbowych. Ten owczarek kaukaski to bardzo duży pies pochodzący z Kaukazu. Wyhodowane w celu ochrony zwierząt gospodarskich przed dużymi drapieżnikami, te gigantyczne psy są jedną z największych ras istniejących obecnie. Są znani pod kilkoma różnymi imionami, w tym owczarek kaukaski, rosyjski pies niedźwiedź i Owczarek kaukaski . Czasami jest mylony z Królem Pasterzem , i Shiloh Shepherd ale są to zupełnie inne rasy. Podobnie jak Bullmastiff i Mastiff Angielski , te psy są zaskakujące wyluzowany pomimo ich dużych rozmiarów. Niektórzy właściciele opisali je nawet jako pozornie ospałe. Nie poruszają się dużo, ale bardzo chronią swoją rodzinę ze względu na swoją opiekuńczą historię. Te giganty wymagają bardzo specyficznej rodziny, aby się nimi opiekować. Nie są psem dla przeciętnego gospodarstwa domowego, głównie ze względu na duże rozmiary i wymagania szkoleniowe. Ale jeśli masz czas i miejsce, aby poświęcić się tym łagodnym gigantom, mogą to zrobić wspaniałe psy rodzinne . Życzliwość dla dzieci Życzliwość psów Trudność treningu Grooming Upkeep Zdrowie rasy Potrzeby ćwiczeń Koszty szczeniąt Zawartość jeden Historia rasy dwa Rozmiar waga 3 Płaszcz i kolor 4 Temperament 5 Zdrowie 6 Pielęgnacja 7 Ćwiczenie 8 Trening 9 Socjalizacja 10 Odżywianie jedenaście Hodowcy i ratownicy 12 Koszty szczeniąt 13 Końcowe przemyślenia Historia rasy Owczarek kaukaski ma dość prostą historię. Pochodzą z Kaukaz , stąd ich nazwa. Te góry są w rzeczywistości domem dla wielu większych psów. Przodkami owczarka kaukaskiego były psy stróżujące. Jak owczarek niemiecki bronili owiec przed różnymi niebezpiecznymi zwierzętami, w tym wilkami, szakalami i niedźwiedziami. Były to także psy ogólne i myśliwskie niedźwiedzie, zwłaszcza w okresach wzmożonej aktywności niedźwiedzi. Ogólnie rzecz biorąc, ich zadaniem była ochrona ziemi i mienia swoich ludzi. W 20th W wieku radzieccy hodowcy rozpoczęli program hodowlany z udziałem kilku psów z Kaukazu. Z tego programu Owczarek kaukaski urodził się. Współczesny owczarek kaukaski został wyhodowany z wielu różnych ras z Kaukazu, takich jak owczarek gruziński. Rasa ta po raz pierwszy pojawiła się poza Kaukazem w latach trzydziestych XX wieku w Niemczech. Mimo krótkiej historii owczarek kaukaski jest rasą w pełni standaryzowaną. Oznacza to, że może rywalizować na ringach wystawowych i posiada uznane standardy, którym psy muszą sprostać. Są uznawane przez wiele liczących się klubów kynologicznych. Jednak wciąż szukają pełnego uznania przez American Kennel Club, gdzie nadal są uważani za Rasa podstawowa . Rozmiar waga Owczarek kaukaski to masywny pies. Według American Kennel Club mogą ważą od 70 do 170 funtów . Jednak nawet większe wersje istnieją i nie są rzadkością. Samce są prawie zawsze większe od samic. Minimalna waga dla kobiet to 99 funtów, a minimalna dla mężczyzn to 110. Są również bardzo wysokie. Mogą osiągać do 30 cali, przy minimalnej wysokości 23 cali. Jak amerykański Mastiff , mężczyźni są wyżsi niż kobiety. Oprócz surowej wielkości tego psa są również niezwykle umięśnione. Silnie związane i muskularne psy te mogą spowodować wiele szkód, jeśli chcą. Zostały wyhodowane w celu ochrony owiec przed niedźwiedziami i wilkami, co widać w ich nowoczesnej formie. Są podobne pod względem wielkości i wagi do mastifa tybetańskiego i są często w porównaniu z nimi przez potencjalnych właścicieli psów. Płaszcz i kolor Te psy są również dość puszyste. Mają ciężki płaszcz, który chroni je przed żywiołami, które mogą sprawiają, że wydają się jeszcze większe . Płaszcz ten jest dwuwarstwowy, z miękkim włosem wewnętrznym i grubym płaszczem zewnętrznym. Ich futro może faktycznie różnić się długością. Istnieje kilka rosyjskich psów niedźwiedzi o bardzo długiej sierści, a inne o umiarkowanie krótkiej szacie. Zależy to tylko od dokładnych genów, które dziedziczą. Bardzo trudno jest określić, jaką długość futro będzie miał szczenię w wieku dorosłym, ponieważ zwykle nie wyrasta ono aż do dorosłości. Długowłose rosyjskie psy niedźwiedzie mają „grzywę” na szyi, podczas gdy te z krótszą sierścią nie. To jest jeden z powodów, dla których ludzie nazywają je Rosyjskie Psy Niedźwiedzie . Płaszcze średnie również będą miały trochę tego upierzenia, ale nie będzie ono tak wyraźne. Ich kolorystyka waha się od białej do rdzawej. Czarne znaczenia są niezwykle powszechne w tej rasie, a posiadają je prawie wszystkie psy. Temperament Russian Bear Dog to na wskroś pies stróżujący. Były hodowane i używane przez lata pilnować stad żywego inwentarza i akrów ziemi. Te instynkty wciąż istnieją. Nie można ich wyszkolić - po prostu takie są psy. Te instynkty, w połączeniu z ogromnym rozmiarem psa, mogą utrudniać ich obsługę. Chociaż statystyki ugryzień nie są dostępne ze względu na rzadkość tej rasy, bez odpowiedniej socjalizacji i szkolenia te psy mogą być agresywny wobec obcych i niepotrzebnie prowokuje inne zwierzęta. Oni są bardzo niezależny i niekoniecznie zależne od ludzi. Zostały wyhodowane, aby wykonywać swoją pracę samodzielnie, bez polecenia ludzkiego opiekuna. Ponieważ są zaprojektowane do samodzielnego podejmowania decyzji o życiu i śmierci w ułamku sekundy, będą próbować to zrobić nawet jako pies do towarzystwa. Innymi słowy, kiedy ktoś puka do drzwi, ta rasa sama podejmie decyzję, czy jest zagrożeniem, czy nie - bez konieczności szukania u Ciebie instrukcji. Dlatego socjalizacja jest tak ważna . Chcesz, aby Twój pies podjął właściwą decyzję, a on nie może tego zrobić, chyba że zostanie przedstawiony wielu różnym ludziom w młodym wieku. Pies, który nigdy nie spotyka nikogo spoza rodziny będzie uważał wszystkich za zagrożenie. Te psy są również bardzo nieustraszone. W końcu zostali stworzeni do polowania na niedźwiedzie. Czasami może to mieć miejsce również w życiu domowym - na przykład gdy twój kaukaski pasterz próbuje zaatakować „groźny” samochód. Te psy wymagają ogrodzonego podwórka, aby zachować bezpieczeństwo. Na szczęście te psy są również bardzo inteligentne. Szybko się uczą i dobrze radzą sobie z kłopotami, gdy są zsocjalizowane. Owczarki kaukaskie też są bardzo rasa niskoenergetyczna . Nie są energiczne ani pobudliwe, więc nie musisz się martwić, że przypadkowo kogoś przewrócą w napadzie podniecenia. W rzeczywistości wielu właścicieli opisuje je jako prawie ospałe. Większość czasu spędzają leżąc w pobliżu i niewiele robiąc. Kiedy jednak czują się zagrożone, są bardzo hałaśliwe i onieśmielające. Oczywiście są dobrymi psami stróżującymi, choć w dzisiejszych czasach mogą być nieco przesadzone w tych celach. Niektóre odmiany rosyjskiego psa niedźwiedzia są bardziej agresywny niż inni. To naprawdę zależy od tego, do czego pies został wyhodowany. Ci, którzy zostali wyhodowani w celach ochronnych, są zwykle bardziej terytorialni i zdystansowani, podczas gdy psy w liniach towarzyszących są bardziej wyluzowane. Mając to na uwadze, wszystkie te psy mogą być terytorialne i agresywne, jeśli nie są odpowiednio uspołecznione. Mają tendencję do bycia terytorialnym w stosunku do innych psów, zwłaszcza, chociaż zwykle chronią psy, które uważają za „w swojej rodzinie”. Zdrowie Te psy są bardzo zdrowe. Do niedawna hodowano je tylko w celach praktycznych, dlatego są dużo zdrowsze niż większość innych psów rasowych. Zwykle prowadzą zdrowe życie z kilkoma chorobami przewlekłymi. Ich średnia długość życia to 10-12 lat , co jest dość wysokie jak na tak dużą rasę. Dla porównania święty Bernard żyje tylko 8-10 lat. Przy odpowiedniej opiece możesz oczekiwać, że ten pies będzie z Tobą przez wiele lat. Mając to na uwadze, ten pies jest podatny na kilka kluczowych zaburzeń. Ryzyko wystąpienia wielu z nich można zmniejszyć, zachowując odpowiednią ostrożność, dlatego ważne jest, aby się z nimi zapoznać. Dysplazja stawu biodrowego u owczarków kaukaskich Dysplazja stawu biodrowego występuje powszechnie u dużych ras więc nic dziwnego, że owczarek kaukaski jest podatny na tę chorobę. Stan występuje, gdy gniazdo biodrowe nie tworzy się prawidłowo. Zapobiega to prawidłowemu dopasowaniu kości biodrowej do zębodołu. Dopasowanie jest albo za luźne, albo za małe. W ciężkich przypadkach kość prawie wcale nie może znajdować się w gnieździe. Ponadto koniec kości nie jest prawidłowo uformowany i może być postrzępiony. Może to spowodować niezwykłe zużycie. Aby zmniejszyć obrażenia i ból, pies zazwyczaj próbuje zmniejszyć ruchy biodra. Prowadzi to do „bunny hop” - charakterystycznego objawu choroby. Inne objawy to sztywność, trudności w poruszaniu się, letarg, drażliwość oraz gryzienie lub drapanie w stawie. Dysplazja stawu biodrowego jest główną przyczyną zapalenia stawów biodrowych, więc objawy są często bardzo podobne do zapalenia stawów. To zaburzenie jest dziedziczne. Jeśli mają go rodzice psa, jest bardziej prawdopodobne, że również go mają. Na szczęście większość rosyjskich hodowców Bear Dogów nie będzie rozmnażać psa z dysplazją stawu biodrowego ograniczając jego rozpowszechnienie. Jednak wiele fabryk szczeniąt i nieetycznych hodowców i tak będzie produkowało szczenięta z tymi psami. Z tego powodu ważne jest, aby przed zakupem szczeniaka sprawdzić stan zdrowia rodziców. Istnieje jednak wiele czynników środowiskowych, które przyczyniają się do tego zaburzenia. Kastracja psa, zanim osiągnie pełnoletność, może podwoić ich szanse na rozwój tego problemu. Powtarzające się ruchy stawów przed ukończeniem trzeciego miesiąca życia również zwiększają ryzyko, podczas gdy normalne ćwiczenia i zabawa je zmniejszają. Powtarzalny ruch obejmuje takie rzeczy jak bieganie i korzystanie ze schodów . Otyłość u pasterzy rasy kaukaskiej Rosyjski pies niedźwiedź to rasa bardzo niskoenergetyczna , co zwiększa prawdopodobieństwo otyłości. Nie uzyskają odpowiedniej ilości ćwiczeń, jeśli zostaną pozostawieni samym sobie i będą wymagać pewnej zachęty. Pozostawienie ich na zewnątrz w ogrodzonym podwórku nie wystarczy, aby zapobiec karma dla maltańczyków dla psów Zwierzę jest otyłe, gdy jego masa ciała jest co najmniej 20% wyższa od optymalnej wagi. Jednak nawet nieznaczne przekroczenie zalecanej wagi może mieć negatywny wpływ. Ponadto, gdy pies jest otyły, trudno jest zmusić go do zrzucenia nadmiaru tłuszczu. Zapobieganie jest znacznie łatwiejsze. Nie czekaj, aż już mają nadwagę zachęć swojego zwierzaka do ćwiczeń . Przyczyny otyłości są proste: za dużo kalorii, a za mało. Zwierzęta powinny być na odpowiedniej diecie dostosowanej do ich wielkości i poziomu energii. Psy w średnim wieku są również na wyższe ryzyko . Pozostawiona bez kontroli otyłość może mieć poważne skutki, w tym zwiększać ryzyko problemów ze stawami. Może to również mieć negatywny wpływ na narządy trawienne i zdolność oddychania. Zapobieganie tej chorobie jest najłatwiejszym sposobem, ale możliwe jest również odwrócenie przyrostu masy ciała. Podobnie jak ludzie, zwierzęta domowe spalają tłuszcz, zwiększając aktywność fizyczną i zmniejszając spożycie pokarmu. Pielęgnacja Te psy mieć dużo włosów , zwłaszcza jeśli mają dłuższe płaszcze. Są dużymi psami, co oznacza, że ​​pielęgnacja może zająć sporo czasu, nawet jeśli mają krótkie włosy. Rzucają się konsekwentnie przez cały rok i mogą z łatwością pozostawić włosy w całym domu. Pielęgnacja jest bardzo ważna dla tej rasy, jeśli chcesz, aby Twoja kanapa była widoczna pod sierścią psa. Ta rasa będzie również bardzo źle zrzucać dwa razy w roku, kiedy zrzucą wewnętrzną warstwę sierści. Nazywa się to `` dmuchaniem '' sierści i może wytworzyć szaloną ilość włosów. Często po tym procesie psy będą miały widocznie mniej włosów. W tym okresie zalecamy zabranie psa profesjonalnie przygotowana . Usunięcie nadmiaru włosów sprawi, że Twój pies poczuje się znacznie lepiej i zmniejszy ilość włosów w domu. Chociaż można to zrobić w domu, często jest to szybsze i mniej stresujące dla Twojego psa, jeśli zostawisz to profesjonalistom. Długowłose owczarki kaukaskie będą wymagały codziennej pielęgnacji. Są podatne na matowienie i wymagają szczotkowania, aby zapobiec powstawaniu owrzodzeń. Ponieważ są tak długie, zaplanuj trochę czasu na ich pielęgnację. Na szczęście większość z nich w ogóle nie ma nic przeciwko pielęgnacji. Jeśli po prostu pozwolisz im leżeć podczas szczotkowania, zazwyczaj dobrze sobie radzą. Możesz wziąć coś takiego Oster Shedmonster co sprawi, że deshedding będzie bryzą. Warianty z krótką powłoką będą wymagały mniej pielęgnacji, chociaż cotygodniowe szczotkowanie jest nadal dobrym pomysłem. Należy je kąpać tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Oczywiście ze względu na ich rozmiar będziesz miał trudności z ich kąpielą w tradycyjnej wannie. Często „kąpiel” to tak naprawdę tylko mycie wężem i szamponem dla psów. Wielu profesjonalnych groomerów nie ma nawet wystarczająco dużych wanien, aby pomieścić te psy. Jeśli chcesz, aby miały pełną kąpiel, zalecamy zadzwonić w celu znalezienia fryzjera, który będzie dla nich odpowiedni. Rosyjskie psy niedźwiedzie również będą wymagać tego samego regularna konserwacja jak inne rasy. Ich uszy będą wymagały regularnego czyszczenia, zwłaszcza jeśli pozostaną obwisłe. Podczas gdy owczarki kaukaskie rodzą się z opadającymi uszami, często są przycinane. Dzieje się tak ze względów estetycznych i zdrowotnych. Miękkie uszy są bardziej podatne na infekcje, zwłaszcza u psów długowłosych. Jeśli Twój owczarek kaukaski nadal ma obwisłe uszy, zaplanuj regularne sprawdzanie ich pod kątem infekcji. Będziesz także musiał regularnie przycinać pazury swojego psa. Jeśli zaczniesz strzyżenie na wczesnym etapie życia swojego psa, powinno to być łatwe do zrobienia w domu, zwłaszcza jeśli poprosisz profesjonalistę, który pokaże Ci, jak to zrobić. Jednak przycięcie ich przez golarkę jest również niedrogą opcją. Ćwiczenie Rosyjski pies niedźwiedź to gigantyczny kanapowy ziemniak . Jeśli pozwolisz im leżeć i nic nie robić przez cały dzień, prawdopodobnie to zrobią. Jednak nie jest to dobre dla ich zdrowia. Ich tendencja do posiadania bardzo niskiej energii może skutkować otyłością, o której rozmawialiśmy wcześnie. Ważne jest, aby były regularnie ćwiczone. Powiedziawszy to, te psy nie będą musiały być ćwiczone tak bardzo, jak niektóre inne rasy. Mogą być duże, ale nie są szczególnie energiczne. Ćwiczenia należy wykonywać ze względów zdrowotnych, a nie dlatego, że muszą się spieszyć. Szybki piętnastominutowy spacer dwa razy dziennie to wszystko, czego potrzebują te psy. Oczywiście należy zwracać uwagę na ich wagę i być przygotowanym na zwiększenie ilości ćwiczeń w razie potrzeby. Pamiętaj, że te psy nie będą miały odpowiedniej ilości ćwiczeń, po prostu dając im możliwość wędrowania. Zamiast tego muszą aktywnie chodzić lub bawić się nimi. Umieszczenie ich na ogrodzonym podwórku, aby ćwiczyć, nie będzie działać. Chociaż mają bardzo niską energię, mają wytrzymałość na chodzenie długie dystanse i wędrówki. Oczywiście przy założeniu, że utrzymujesz je w dobrej formie. Podobnie jak ludzie, te psy muszą być utrzymywane w dobrej kondycji, jeśli chcesz, aby mogły z tobą wędrować. Pozwalając im leżeć wokół domu przez lata, a potem oczekiwać, że pójdą na wycieczkę, nie skończy się dobrze. Ponieważ są to bardzo duże psy i są podatny na problemy z biodrami , nie należy ich intensywnie ćwiczyć, gdy są szczeniętami. Zamiast tego szczenięta należy bawić się w umiarkowanym tempie lub zachęcać do biegania po ogrodzonym terenie. Wymuszony bieg i strome wędrówki nie są odpowiednie dla psów w młodszym wieku, ponieważ mogą spowodować uszkodzenie ich wciąż rozwijających się stawów. Oprócz potrzeb fizycznych psy te są również dość inteligentne i skorzystają z regularnej stymulacji umysłowej. Te psy nie mają tendencji do hiperaktywności lub destrukcji, jeśli ich potrzeby umysłowe nie są zaspokojone. Nie oznacza to jednak, że nie mogą się nudzić. Trening posłuszeństwa jest do tego bardzo przydatny. Te psy i tak potrzebują wielu wskazówek, więc równie dobrze możesz upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Krótkie piętnastominutowe sesje raz dziennie to wszystko, czego potrzebuje Owczarek Kaukaski. Powinno ci to wystarczyć na przećwiczenie jednego lub dwóch poleceń i wyczerpanie psychiczne psa. Jeśli Twój pies wydaje się niespokojny lub staje się destrukcyjny, może to być spowodowane tym, że się nudzi. W takich przypadkach zwiększenie liczby plików codzienne sesje treningowe , zabieranie psa na zajęcia posłuszeństwa lub stymulowanie go w inny sposób może ograniczyć takie zachowanie. Zabawki logiczne są bardzo przydatne dla tej rasy, chociaż znalezienie zabawek, które są wystarczająco duże, aby pasowały do ​​ich rozmiaru, może być trudne. Trening Te psy są masywne i dlatego potrzebują dużo szkoleń i socjalizacji . Mały, niewytrenowany pies nie może wyrządzić większych szkód, jeśli źle się zachowuje. Jednak duży pies może. Te psy są bardzo inteligentne. Z łatwością uczą się nowych poleceń i są całkiem dobrzy w ustalaniu, czego od nich oczekujesz. Zostali wyhodowani, aby samodzielnie oceniać sytuacje, więc ich inteligencja jest dość wysoka. Jednak oni też są bardzo niezależny . Nie są hodowane po to, by słuchać poleceń ani odpowiadać panu. Zamiast tego pracowali samodzielnie i pilnowali bydła samodzielnie lub w parach. Niezależność jest dobra w takich sytuacjach; pomaga im podejmować własne decyzje. Jednak niezależność nie jest tak dobra podczas treningu posłuszeństwa. Ze względu na swoją niezależność i upór te psy powinny rozpocząć trening wcześnie . Nigdy nie jest za wcześnie szkolić szczeniak. Gdy tylko osiągną odpowiedni wiek, aby zostać adoptowanym, mogą rozpocząć szkolenie. Oczywiście pierwsze tygodnie treningu powinny obejmować bardzo krótkie sesje. Jednak te wczesne tygodnie mogą położyć fundament, który ułatwi późniejsze szkolenie psa. Gorąco polecamy zajęcia dla szczeniąt dla tego psa. Te zajęcia wprowadzić kluczowe polecenia , takie jak siedzieć, zostawać i zostawić, chodzenie na smyczy i są wspaniałe do celów socjalizacyjnych. Ważne jest, aby te psy odpowiednio spacerowały na smyczy, zanim staną się zbyt duże. Próba wyprowadzenia 170-kilogramowego psa, który nieustannie ciągnie, jest nie tylko stresująca, ale prawie niemożliwa. Socjalizacja jest również ważna dla rosyjskiego psa niedźwiedzia. Bez odpowiedniej socjalizacji te psy będą agresywny i terytorialny . Podczas gdy genetyka odgrywa rolę w temperamencie, czynniki środowiskowe mają duży wpływ. Jak tylko owczarek kaukaski dostanie strzały, należy go prawie regularnie wyprowadzać, aby bawić się z innymi psami, poznawać nowych ludzi i zobaczyć nowe miejsca. Strachliwy pies to agresywny pies, dlatego ważne jest, aby Twój pies został wprowadzony w mnóstwo świata jak szczeniak. Powinieneś także regularnie przyprowadzać ludzi do swojego domu, gdy twój owczarek kaukaski jest jeszcze młody. Te psy są notorycznie terytorialny . Muszą się nauczyć, że nie każdy nieznajomy, który wejdzie do twojego domu, jest zagrożeniem. Tej lekcji można się nauczyć, regularnie zapraszając przyjaciół i członków rodziny do domu, aby spotykali się ze szczeniakiem. To doświadczenie powinno być pozytywne dla wszystkich zaangażowanych. Należy zwrócić szczególną uwagę na przedstawienie swojego owczarka kaukaskiego wielu innym psom. Ta rasa jest charakter terytorialny ma tendencję do wychodzenia na zewnątrz z innymi psami, dlatego ważne jest, aby zostały przedstawione innym psom w miejscu publicznym iw domu. Dołącz do grupy zabaw dla szczeniąt. Weź udział w zajęciach z posłuszeństwa w grupie. Niech twoi przyjaciele przyprowadzą swoje psy do twojego domu. Nawet jeśli masz inne psy, ważne jest, aby przyprowadzić do domu psy, których szczeniak nie zna. Odżywianie Te psy będą potrzebowały pliku dużo jedzenia , jak można się spodziewać. Jednak nie wystarczy po prostu dać im pożywienia. Wybór zdrowej diety dla Twojego psa może pomóc w zapobieganiu otyłości i innym problemom zdrowotnym. Wybierając dietę dla swojego psa, należy przestrzegać kilku zasad. Po pierwsze, jest wolny od ziaren nie zawsze najlepszy wybór . Pomimo pewnych nieporozumień zboże nie jest złe dla psów. Przystosowali się do tego; to im nie szkodzi. Ponadto karmy bezzbożowe mogą w pewnych sytuacjach być szkodliwe dla naszych psów, co prowadzi nas do następnego punktu. Po drugie, unikaj pokarmów zawierających rośliny strączkowe, groszek i ziemniaki. Te składniki zostały powiązane z problemami z sercem, szczególnie u większych ras . Mogą zakłócać pracę układu pokarmowego psów i uniemożliwić im wchłanianie potrzebnych im składników odżywczych i witamin. Pokarmy bezzbożowe zwykle zawierają te składniki jako wypełniacz, co jest głównym powodem, dla którego nie zalecamy ich dla większości psów. Po trzecie, unikaj diet „butikowych”. Drogie jest nie zawsze lepiej . Jeśli chodzi o karmę dla Twojego psa, prawie zawsze lepiej jest wybrać dużą, znaną firmę. Jeśli karma dla psów zawiera egzotyczne składniki, prawdopodobnie nie została odpowiednio przetestowana. Powinieneś także upewnić się, że dostosujesz ich wiek do ich jedzenia. Kiedy owczarki kaukaskie są szczeniętami, użyj Formuła dla szczeniąt rasy gigantycznej karma dla psów wspomagająca ich wzrost. Wreszcie, unikaj karm dla psów zawierających egzotyczne białka jako główne źródło białka. Obejmuje to takie rzeczy, jak kaczka, dziki i jagnięcina. Białka te nie zostały dokładnie przetestowane na psach, więc nie wiemy, czy rzeczywiście zaspokajają ich potrzeby żywieniowe. Te diety są często również bezzbożowe i zawierają również inne egzotyczne składniki. Hodowcy i ratownicy Ponieważ owczarek kaukaski jest rzadszą rasą, znajdując renomowany hodowca jest koniecznością, jeśli zdecydujesz, że chcesz wybrać się na rasową trasę i musisz mieć szczeniaka. Są na to dobre zasoby, a AKC ma teraz nawet katalog hodowców, więc możesz być pewien, że adoptowany szczeniak ma solidnego rodzica. Chociaż nie ma gwarancji, że Twoje szczenię będzie doskonale zdrowe przez całe życie, kupienie szczeniaka od renomowanego hodowcy pozwoli Ci zrozumieć linię, z której pochodzi Twój owczarek kaukaski. Chociaż hodowcy są zwykle jedną z bardziej popularnych tras dla tego szczeniaka, zawsze byśmy to zrobili polecam ratunek kiedy możliwe. Owczarki kaukaskie pojawiają się podczas akcji ratunkowych i zazwyczaj można ich zobaczyć na ratunkach Mastiff Rescue lub Anatolian Shepherd, gdzie personel jest przyzwyczajony do zajmowania się dużymi psami o silnej woli. Zawsze będziemy zachęcać Cię do adopcji przed zakupami, więc spróbuj ratować lokalną gigantyczną rasę przed wyruszeniem do hodowcy, a być może po prostu znajdziesz szczeniaka, którego szukasz. Koszty szczeniąt Jeśli planujesz otrzymać rosyjskiego psa niedźwiedzia od hodowcy, spodziewaj się tego zapłać co najmniej 1500 USD i być może więcej w zależności od rodowodu. Te psy nie są tanie i powinieneś być przygotowany na wyższą cenę, szczególnie te, które pochodzą z cennych linii. Musisz również upewnić się, że jesteś przygotowany na inne koszty szczeniaka, co będzie obejmują klatki dla psów (jeśli pakujesz pociąg), zabawki, wycieczki do weterynarza i ubezpieczenie zwierząt. Ponieważ jest to gigantyczna rasa, należy być przygotowanym na największy wydatek - karmę dla psów! Ponieważ rosyjskie psy niedźwiedzie dużo jedzą i szybko rosną, karma dla psów jest dużym wydatkiem i będziesz chciał mieć pewność, że masz odpowiedni etap pożywienia na każdym etapie ich życia. Końcowe przemyślenia Owczarek kaukaski to masywny pies, który wymaga dużo miejsca i szkolenia. Jeśli masz miejsce i czas, aby poświęcić się tym psom, mogą one być wspaniałymi zwierzętami domowymi. Należy jednak upewnić się, że można zapewnić im odpowiednią opiekę przed jej przyjęciem. Mogą być duże i piękne, ale oznacza to również, że jedzą mnóstwo jedzenia, wymagają dużo pielęgnacji i muszą być odpowiednio przeszkolone. Kiedy jednak brakuje ssaków kopytnych tygrys syberyjski poluje na niedźwiedzie brunatne i niedźwiedź tybetańskie większe od niego. W latach ’50-tych XX wieku odnotowano 15 ataków tygrysów syberyjskich na niedźwiedzie brunatne oraz 3 przypadki ataków niedźwiedzi na tygrysy. W latach 1944 – 1959 tych przypadków odnotowano ponad 32. Karelski pies niedźwiedzi ( karelsk bjornhund Należy do rodziny szpiców, jest blisko spokrewniony z rosyjską łajką. Nazwa rasy pochodzi od Karelii, leżącej w Rosji, w pobliżu fińskiej granicy. Została ona jednak ukształtowana głownie w Finlandii, gdzie w 1920 roku powstała pierwsza zorganizowana hodowla tej rasy, a w 1936 psy zostały zaprezentowane po raz pierwszy na wystawie w Helsinkach. II wojna światowa spowodowała duże straty w populacji, do tego stopnia, że w Finlandii pozostało około 40 psów karelskich. Po wojnie dzięki wysiłkom kynologów udało się odbudować liczebność rasy, doprowadzając przy okazji do jej wyrównania i ustalenia nowego standardu. W latach 60. XX wieku hodowla karelskiego psa na niedźwiedzie przechodziła ponowny kryzys - liczba psów niebezpiecznie zmalała. Jednak rasa zaczęła znowu zyskiwać na popularności, poza Finlandią stała się bardzo lubiana w Szwecji. Był hodowany do polowań na niedźwiedzie, stąd jego nazwa, ale także na łosie i inną gruba zwierzynę. Rozmiar: Pies 54-60 cm Suka 49-55 cm Waga: Pies 25-28 kg Suka 17-20 kg Szata: Włos okrywowy twardy i prosty. Na szyi, grzbiecie oraz z tyłu ud - dłuższy, niż gdziekolwiek indziej. Podszycie miękkie i gęste. Maść czarna; może być matowa lub z odcieniem brązowym. Większość przedstawicieli rasy ma wyraźne białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu oraz kończynach. Charakter: Ma on nieco posępny i kłotliwy charakter. Woli towarzystwo własne i swojego pana niż innych psów, dlatego też w trakcie polowań działa w pojedynkę. To pełen pasji łowca, który będzie korzystał z każdej nadarzającej się okazji do polowania. Rzadko spotykana siła tego psa pozwala mu toczyć walki ze zwierzętami wielokrotnie przerastającymi go wymiarami i masą. Jest również odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Karelski pies na niedźwiedzie jest zrównoważony, nieco powściągliwy, odważny i wytrwały. Bardzo pewny siebie; może być agresywny w stosunku do innych psów i często skory do bójki, ale nigdy w stosunku do ludzi. W stosunku do obcych jest nieufny, ale nie agresywny. Nie jest to wybitny stróż i obrońca. Pies ten posiada silnie rozwinięty duch walki z innymi zwierzętami. Wobec swojej rodziny pies ten jest wierny i oddany. Cechuje go także przyjacielskie nastawienie i miły charakter wobec dzieci, choć źle znosi dziecięce psikusy. Karelski pies na niedźwiedzie to pełen pasji łowca, który sam znajdzie okazję do zaspokojenia rozpierającej go energii, jeżeli nie zapewni mu jej jego właściciel. To nie jest pies dla domatorów. Właściciel musi być osobą aktywną, lubiącą długie spacery, jogging, czy jazdę na rowerze (najlepiej po lesie) za swoim psem. Karelski pies na niedźwiedzie najlepiej czuje się w rodzinach aktywnie spędzających czas. Pies ten nie nadaje się do życia w mieście. Wymagany jest dom z dużą działką, najlepiej położony blisko lasu. Karelski pies na niedźwiedzie ma trudny charakter i wymagane jest doświadczenie w wychowywaniu psa. Nie wykazuje skłonność do uległości nawet wobec swego przewodnika. Pies ten lubi swobodę, chadza swoimi ścieżkami i ciężko powściągnąć jego zadatki na kłusownika. Martyna WORTAL zdjęcie: KARELSKI PIES NA NIEDŹWIEDZIE, GNU Free Documentation License, Version

Byli hodowane na polowanie, zwykle pracując razem z psami, takimi jak rosyjski borzoj, gdzie ogar wypłoszył zdobycz, a drugi pies ruszył w pościg. Do dziś są doskonałymi towarzyszami myśliwych, choć również w domu znalazły swoje miejsce dzięki swoim głębokie poczucie lojalności .

Szukasz psa, który cechuje się samodzielnością, odwagą i nie wymaga ciągłego poświęcania mu uwagi? Aby podjąć świadomą decyzję o przyjęciu zwierzęcia pod swój dach, poznaj najważniejsze informacje na temat danej rasy. Poniżej przedstawiamy opis karelskich psów na niedźwiedzie. Dowiedz się, jakie wymagania wiążą się z wychowywaniem czworonoga! Karelski pies na niedźwiedzie – podstawowe informacje Karelski pies na niedźwiedzie – szczypta historiiKarelski pies na niedźwiedzie – wyglądKarelski pies na niedźwiedzie – charakterKarelski pies na niedźwiedzie – dla kogo?Karelski pies na niedźwiedzie – cenaKarelski pies na niedźwiedzie – pielęgnacjaKarelski pies na niedźwiedzie – żywienieKarelski pies na niedźwiedzie – zdrowieKarelski pies na niedźwiedzie – ciekawostkiKarelski pies na niedźwiedzie – przykładowe imiona Karelski pies na niedźwiedzie – podstawowe informacje FCI grupa V (szpice i psy w typie pierwotnym), sekcja 2 (północne psy myśliwskie), nr wzorca 48 Długość życia 10–12 lat Charakter samodzielny, odważny, niezależny, zrównoważony, powściągliwy Rozmiar duży (samce i samice): masa ciała – 17–28 kg, wielkość, czyli wysokość w kłębie – 52–57 cm Sierść krótka, dwuwarstwowa, z twardym i prostym włosem okrywowym i miękkim, gęstym podszerstkiem; maść czarna, może być matowa lub z odcieniem brązowym, białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i kończynach Kraj pochodzenia Finlandia Karelski pies na niedźwiedzie – szczypta historii Karelski pies na niedźwiedzie to rasa bardzo stara, zaliczana do typu pierwotnego. Za jej praprzodka uważa się rosyjskiego psa komi, choć bezpośrednie pochodzenie tych czworonogów pod względem geograficznym jest związane z Karelią – krainą położoną na północy Europy, między Morzem Białym a Finlandią. Początkowo zwierzęta były hodowane do pomocy w polowaniach na niedźwiedzie i inną grubą zwierzynę. Celem krzyżówek było wykształcenie rasy mocnej, odważnej, silnej psychicznie i fizycznie. Pierwsza celowa hodowla została otwarta w 1936 roku. W czasie wojny zimowej i II wojny światowej karelczyki były wykorzystywane do pomocy na froncie. W wyniku tych działań rasa niemal całkowicie wyginęła, jednak została odbudowana przez Finów w kolejnych latach. Pierwszy wzorzec FCI opublikowano w 1945 roku. Karelski pies na niedźwiedzie – wygląd Karelskie psy na niedźwiedzie są zaliczane do ras dużych. Zgodnie ze wzorcem FCI wysokość w kłębie dorosłego osobnika płci męskiej wynosi idealnie 57 cm, natomiast osobniki płci żeńskiej powinny mierzyć 52 cm. Optymalna masa ciała karelskiego psa na niedźwiedzie wynosi 25–28 kg u samców i 17–20 kg u samic. Głowa: trójkątna, z szeroką czaszką i głęboką kufą zwężającą się nieznacznie ku nosowi. Oczy: dość małe, nieco owalne, zawsze brązowe. Uszy: średniej wielkości, z zaokrąglonymi końcami; osadzone dość wysoko, noszone w formie postawionej. Ogon: średniej długości, wysoko osadzony, wywinięty nad grzbietem. Szata: krótka, dwuwarstwowa, z twardym i prostym włosem okrywowym i miękkim, gęstym podszerstkiem. Umaszczenie: czarne, może być matowe lub z odcieniem brązowym; zazwyczaj występują białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i kończynach. Karelski pies na niedźwiedzie – charakter Karelski pies na niedźwiedzie charakteryzuje się przede wszystkim dużą niezależnością i odwagą. Cechy te były niezbędne w polowaniach, kiedy to zwierzę musiało mierzyć się ze znacznie większym od siebie przeciwnikiem. Obecnie możemy obserwować “pamiątki” z dawnych czasów w zachowaniu i postawie współczesnych, domowych czworonogów. Karelski pies na niedźwiedzie jest z natury spokojny i zrównoważony. Choć silnie przywiązuje się do swojego opiekuna, nie okazuje tego w nadmiernie emocjonalny sposób. Nie wymaga też ciągłego towarzystwa, wręcz przeciwnie – wykazuje potrzebę posiadania własnej przestrzeni, w której nie jest niepokojony ani przez ludzi, ani przez inne zwierzęta. Większość karelskich psów na niedźwiedzie to miłośnicy kopania w ziemi. Mają również tendencję do uciekania, przy czym zwinnie przeskakują przez różne przeszkody. Aby oduczyć pupila takich zachowań, nie wystarczy postawić ogrodzenie wokół posiadłości. Należy poświęcić sporo czasu i zaangażowania w wychowanie czworonoga – czy to przeprowadzane samodzielne, czy z pomocą psiego behawiorysty. Karelski pies na niedźwiedzie – dla kogo? Karelski pies na niedźwiedzie to doskonały kompan dla myśliwych oraz dla osób, które uprawiają aktywności związane z tropieniem. Świetnie sprawdza się jako towarzysz długich pieszych wędrówek oraz wyczynów biegowych. Pies tej rasy uwielbia ruch, dlatego najlepiej czuje się w domu z ogrodem, blisko natury. Karelski pies na niedźwiedzie zwykle nie jest najlepszym wyborem dla rodzin z dziećmi. Zwierzę stanowczo stawia granice i nie toleruje narzucania mu swojego towarzystwa. Jeśli chcemy zaprosić czworonoga tej rasy pod swój dach, a mamy małe dzieci, powinniśmy szczególnie dbać o to, aby wykazywały one prawidłową postawę wobec zwierząt. Psy, niezależnie od rasy, mogą mieć kontakt z najmłodszymi tylko pod nadzorem dorosłych. W przypadku karelskiego psa na niedźwiedzie jest to szczególnie istotne. Karelski pies na niedźwiedzie – cena Cena za karelskiego psa na niedźwiedzie z hodowli waha się w granicach 3000–5000 zł. Taka kwota wynika z wielu kosztów, które ponoszą hodowcy w czasie pracy. Należą do nich: opieka weterynaryjna nad suką przez całe jej życie i w czasie ciąży, opieka nad młodymi, optymalna dieta, czas poświęcony na opiekę nad psami i ich socjalizację. Nie bez znaczenia dla ceny szczenięcia jest również renoma samej hodowli. Szukając czworonoga dla siebie i swojej rodziny, należy udawać się do miejsc, które są zarejestrowane przez Związek Kynologiczny w Polsce. Doskonałą alternatywą zakupu psa z rodowodem (jeśli nie planujemy brać udziału w wystawach i konkursach kynologicznych) jest adopcja czworonoga w typie danej rasy ze schroniska. Mieszkające tam zwierzęta czekają na kochające domy! Karelski pies na niedźwiedzie – pielęgnacja Karelski pies na niedźwiedzie powinien być czesany metalowym grzebieniem co kilka dni (w okresie linienia nieco częściej). Jak w przypadku każdej innej rasy wymagane jest codzienne szczotkowanie zębów w celu zachowania higieny jamy ustnej czworonoga. Czyszczenie uszu powinno odbywać się raz w tygodniu lub według zaleceń lekarza weterynarii. Jeżeli pazury nie ścierają się samoistnie w odpowiednim tempie, należy przycinać je raz na 2–4 tygodnie lub według potrzeb. Karelski pies na niedźwiedzie – żywienie Żywienie karelskiego psa na niedźwiedzie powinno bazować na pełnoporcjowym pokarmie gotowym. Należy stosować dietę mieszaną, złożoną z posiłków suchych i mokrych w równych proporcjach (np. 100 gramów do 100 gramów) pod względem masy produktów. Jeżeli zwierzę jest wyjątkowo aktywne fizycznie, można zastosować przewagę suchych granulek, które są około czterokrotnie bardziej kaloryczne od pożywienia wilgotnego. Dzięki chropowatej strukturze wspomagają również zdrowie jamy ustnej zwierzęcia, ścierając mechanicznie osad nazębny. Jedzenie mokre wspiera natomiast utrzymywanie szczupłej sylwetki czworonoga. Pomaga też w optymalnym nawodnieniu jego organizmu, a dodatkowo jest bardzo atrakcyjne pod względem zapachowym. Należy dbać o to, aby zwierzę miało stały dostęp do świeżej i czystej wody pitnej. Karelski pies na niedźwiedzie – zdrowie Karelskie psy na niedźwiedzie są ogólnie zdrowe i wytrzymałe. Dobrze tolerują niskie temperatury, są natomiast nieco mniej odporne na upały. Częściej niż u innych czworonogów zdarzają się u nich choroby endokrynne (np. karłowatość przysadkowa). Przeciętna długość życia karelskich psów na niedźwiedzie wynosi 10–12 lat. Karelski pies na niedźwiedzie – ciekawostki W Stanach Zjednoczonych karelskie psy na niedźwiedzie pracują w niektórych parkach narodowych. Ich zadaniem jest utrzymywanie populacji niedźwiedzi na wyznaczonym terenie. W Polsce rasa ta pojawiła się w latach 60. XX wieku. Zwierzęta były najczęściej wykorzystywane przy polowaniach na dziki i jelenie. Karelski pies na niedźwiedzie – przykładowe imiona Przykładowe imiona dla psa: Borek, Pluszak, Amor, Rubin. Przykładowe imiona dla suki: Nawa, Fiszka, Karwia, Tora. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 9 Brak głosów. Oceń artykuł! U3Ujrm.
  • 8iy06lrrty.pages.dev/37
  • 8iy06lrrty.pages.dev/95
  • 8iy06lrrty.pages.dev/66
  • 8iy06lrrty.pages.dev/3
  • 8iy06lrrty.pages.dev/54
  • 8iy06lrrty.pages.dev/79
  • 8iy06lrrty.pages.dev/92
  • 8iy06lrrty.pages.dev/20

    • rosyjski pies na niedźwiedzie